Jamnik długowłosy. Odmiana uważana przez wiele osób za najładniejszą formę jamnika. Zawdzięcza to bez wątpienia swej długiej i lśniącej sierści oraz tzw. „piórom” znajdującym się na jego ogonie. Szczególnie okazale prezentuje się sierść na jego szyi, w zwłaszcza w chwili aktywnego reagowania na intruza. Jamnik długowłosy powstał w wyniku skrzyżowania jamnika krótkowłosego, z cocker spanielem i długowłosym płochaczem. Jego długowłosa sierść przyczynia się do postrzegania tej rasy, jako jednej z najdłuższych odmian jamnika.
Waga i wysokość zawiera się w podobnych liczbach jak w przypadku pozostałych dwóch odmian standardowych, czyli waga zalecana 6-7kg. właściwa dopuszczalna to 8-9kg. jego wysokość w kłębie to 25-26 cm.
Umaszczenie podobne do odmiany jamnika krótkowłosego, czyli;
Jednokolorowe, tygrysie(marmurkowe) lub dwukolorowe, w kolorach rudym, brązowym i czarnym, czarne podpalane jest najrzadziej spotykanym.Jamnik długowłosy jest postrzegany za jedną z najłagodniejszych odmian tej rasy. Są zdecydowanie bardziej spokojnymi psami, niewykazującymi się tak jak w przypadku odmiany szorstkowłosej znaczniejszymi zapędami łowieckimi. Pomimo posiadania dość dużego uporu jak w przypadku wszystkich odmian jamnika, są one nieco łatwiejszymi w ułożeniu, zwłaszcza jeśli okażemy im serdeczność i zainteresowanie. Odmiana psa uwielbiającego zabawę, odznaczającego się czasami zapędami typowo „łobuzerskimi”, zwłaszcza podczas zabaw z dziećmi i chęci okazania swego nazbyt dobrego humoru.Nieco znaczniejszym utrudnieniem w przypadku tej rasy może okazać się częsta potrzeba czesania jej jakże jedwabistego włosa, potrzeba ta wynika z zapobieżenia jego kołtunienia się.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz